Bu bölüme sizden gelen ve uygun olan yazı,şiir,kompozisyon makale vb. şeyler yayınlanacaktır...

Her türlü yazılarınız için bana bad_boy_3456@hotmail.com  adresimden 

ulaşabilirsiniz...

____________________________________________
                                   
                               ALAN
 

Bağların arasına kurulmuş alan,
Her taraf ova, dümdüzdür alan,
Suyu boldur, gayrisi yalan,
Narlar, incirler, üzümler sendedir alan.

Roma, Bizans, Osmanlı' dır yaşın,
Yer köprü, Deliklikaya tarihe şahittir alan,
İpek yolu geçiyor buradan,
Tarihe ışık verensin alan.

1987' de yapıldı kazılar, çıkarıldı inciler,
Paha biçilmiyor nedir bu güzellikler,
Yavuz Sultan Selim buradan geçer,
Niksar' a varınca Ulu Camii' yi seçer.

Kuzeyinde sıra sıra kayalar,
Güneyinde Kelkit ırmağı çağlar,
Yolunda asfalt oldu, geçiyor arabalar,
Erbaa ile Niksar' ı birbirine bağlar.

Salih Hoca 52 ay kaldı burada,
İyi gün olur, kötü gün olmaz Alan' da,
Cemaate elveda demek zor oluyor burada,
Biz her zaman sizinleyiz PINARBEYLİ' ler , Ergüller, Günerler, Köksallar, Erdoğanlar.

HOŞÇAKALIN ALAN' lılar...

      SALİH KARAKAŞ(Emekli İmam)

                                                     ERBAA

---

               

                BENİM KÖYÜM

Doğusunda Kiracı, batısında Çamdibi,
Kuzeyde Gümüşalan Günebakan köyleri,
Güneyinde akan Kelkit çayı ile çevrili,
Bu benim köyümdür PINARBEYLİ.

Kardeşçe yaşar hep insanları,
Olmamış bugüne kadar kavgaları,
Çok şükür akmadı kardeş kanları,
Çevresinde örnektir PINARBEYLİ.

İki yanında vardır iki tane köprüsü,
Tarihlere uzanır bu köyün öyküsü,
Toplanır bayramda şehirlisi köylüsü,
Adeta mahşer yeridir PINARBEYLİ.

İlk bakışta göze çarpar ulu camisi,
Akıncak' la yarışır sanki minaresi,
Günde beş vakit ALLAHUEKBER sesi,
Duyunca koşup gelir PINARBEYLİ.

Çevresine ışık saçar güzel okulu,
Önünden geçiyor asfaltlı yolu,
Şimdi sağı solu güzel evlerle dolu,
Sanki modern bir şehirdir PINARBEYLİ.

Sokakları parke taş döşeli,
İnsanları daha da çok neşeli,
Görülmeye değer her bir köşesi,
Dillere destandır PINARBEYLİ.

Türüm türüm kokar hep kırları,
Püfür püfür eser çamlı dağları,
Yemyeşildir bahçeleri bağları,
Cennetten bir köşedir PINARBEYLİ.

Dağlarında ala keklikler öter,
Bayırında türlü çiçekler biter,
Gurbette olanın burnunda tüter,
Özlemi çekilen yerdir PINARBEYLİ.

Kimi tarlada çalışır kendi işinde,
Kimisi gurbette rızkının peşinde,
İnanın köyüme her gelişimde,
Bir başka görünür PINARBEYLİ.

Genç yaşta çıktık biz gurbet eline,
Ancak aslımız bu köyden böyle biline,
Sahip çıkalım kültürüne geleneğine,
Çünkü hepimizindir PINARBEYLİ.

                           Yz: Şükrü DAŞDELEN

---

             BİRLİĞE ÇAĞRI

Dinleyin sözlerimi MANASKÖY’lüler!
Aslımız neslimiz bir değil mi bizim?
Hepimiz bu köyde doğduk büyüdük,
Soyumuz sülalemiz bir değil mi bizim?
 
Bilseniz ne kadar ortak yönümüz var:
Dile gelse de anlatsa okuldaki sıralar.
Sorun da söylesin size camideki saflar,
Dilimiz dinimiz bir değil mi bizim?
 
Hep yanyanayız iyi günde kötü günde.
Beraber oynadık nişanlarda düğünde
Ağlamadık mı komşunun acı gününde
Acımız sevincimiz bir değil mi bizim?
 
Bazen motorlu gideriz bazen de yaya,
Çalışmak için her gün bahçeye bağa.
Arada birde ineriz İlçemiz Erbaa’ya,
Geçtiğimiz yollar bir değil mi bizim?
 
Kardeşçe paylaşırız  şu sana bu bana,
Gönlümüz razı olmaz haksızlık yapana.
Susadıkça çeşmelerinden kana kana,
İçtiğimiz sularımız bir değil mi bizim?
 
Birlikte kalkar gideriz işe sabah olunca,
Yine beraberce döneriz hava kararınca.
Seviniriz ürünümüz bereketli olunca,
Bağımız bahçemiz bir değil mi bizim?
 
Söyleyin ne olursunuz Allah aşkına,
Farkımz var mı çıkınca O’nun katına?
Dualarımız aynı değil mi ki Yaradan’a?
Camimiz kıblemiz bir değil mi bizim?
 
İstemem olmasın aramızda ikilik!
Bize yakışan “Birlik ve beraberlik”
Bilirsiniz uğruna ne canlar verdik,
Şanlı bayrağımız bir değil mi bizim?
                                                                                                          
Toplanırız bayramlar gelince köyde,
Bir arada oluruz hep düğün dernekte.
Her birimiz ayrı yerlerden gelsek de,
Eşimiz dostumuz bir değil mi bizim?
 
DAŞDELEN derki: dinlensin sözümüz.
Hep dostça kalalım ki gülsün yüzümüz
Bakın Cennet gibi MANASKÖY’ümüz
Bu güzel köyümüz bir değil mi bizim?
 

                Yz : Şükrü DAŞDELEN

---

       MANASKÖY'E GİDELİM